Somewhere far along this road, he lost his soul to a woman so heartless
How could you be so heartless?
(...)
How could you be so cold as the winter wind when it breeze"
Nie patrz w moje oczy, to hologramy. Jesteś zawirowaniem w mojej rzeczywistości. Kontrasty działają na mnie pozytywnie.
Boję się rzeczywistości. Uparcie idę przed siebie. Walcząc z obrazem huraganów stawiam drobne kroki. Wiem, że odwrotu nie będzie. Nie chcę nieostrożnie potknąć się i spaść w bezdenną przepaść. Zgięte w pół drzewa nienawiści i szare głazy przebaczenia widziane codziennie stają się nudne. Mimo wszystko wolę to niż bezsensowną ciemność.
Być może w piątek foto-nowości.
Oprócz tego na dziś rzucam wam Charlotte:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz